“ÜLKÜ”

Atatürk’ün manevi evladı Ülkü Adatepe trafik kazası sonucu 80 yaşında iken yaşamını yitirdi. O’nunla hiç karşılaşmadım.

Hemen herkes gibi Televizyonlardan veya yazılı basından haberlerde gördüm. Ama alfabe kitaplarının kapağını Mustafa Kemalle birlikte süslemesi ve yeni alfabenin belleklere kazınmasındaki rolü içimizi ısıtan çok önemli bir fotoğraftır.

Bu fotoğraf ve belge bizim ailemiz için çok özel bir anlam taşır.

Rahmetli Babam Ali Ülkü 1936 yılında Kosova’nın Prizren kentinden Türkiye’ye göç etmiş ve Salihli’ye yerleşmiştir. O zamanlar Salihli’nin ünlü kasaplarından olan bir esnafın yanında çalışmaya başlamıştır.
1934 yılında İsviçre’den alınarak düzenlenen soyadı kanununa göre her vatandaş soyadı seçmek ve almak zorundadır ama babamın soyadı yoktur, nüfus cüzdanı çıkarmak ve istenildiğinde yetkililere göstermek zorundadır. 
O tarihlerde Salihli’nin nüfusu 35.000 civarındadır. Nüfus müdürü aynı za- manda kasap dükkanının müşterisidir, dükkan sahibi babamın durumunu nüfus müdürüne anlatır, müdür ertesi gün için babamı müdürlüğe davet eder, evraklar hazırlanırken babama düşündüğü soyadı var mı diye sorar, hayır yok der 

babam.
 Nüfus müdürü o zaman ben sana tavsiye edeyim, Mustafa Kemal Atatürk‘ün çocuğu yok ama çocuklara karşı aşırı bir ilgisi ve özlemi var. 
Annesinin yakın akrabası olan birisinin 4 yıl önce doğan çocuğuna Atatürk “ÜLKÜ” ismini vermişti, gel senin de soyadını ülkü koyalım, demiş. 
Babam da memnuniyetle kabul etmiş ve nüfus müdürüne teşekkür ederek artık Türk vatandaşı oldum, “ALİ ÜLKÜ” oldum diyerek soluğu çalıştığı işyerinde almış, sevincini önce onlarla paylaşmış, daha sonra da aynı sevinç ve gururunu mektup yazarak babasına annesine ve kardeşlerine bildirmiş, böylece 26 yaşında her Türk vatandaşı gibi tüm haklardan yararlanma olanağına kavuşmuş, emeği ve alınteriyle belli bir mal varlığına kavuşmuş, 2. Dünya savaşının bitiminde 1945 de annemle evlenmiş, 6 çocuk yetiştirerek her fani gibi 2001 yılının sonbaharında yaşama veda etmiştir.

Atatürk’ün “ulaşılmak istenilen amaç“ anlamına gelen sözcükten yola çıkarak ismini koyduğu manevi evladı Ülkü Adatepe’nin kaza sonucu yaşamını yitirmesinden duyduğum üzüntü bana, her geçen gün daha çok özlediğim babacığımı ve soyadımızın hikayesini hatırlattı.